در فرآیند قضیه «کوجیتو» دکارت، وجود من متفکر یقینی‌تر از هر چیزی است و دیگر موجودات در حکم بازنمودهای این من اندیشنده‌اند. نگرش دکارت به عالم به گونه‌ای است که موجودات آن‌چنان که هستند، نمی‌توانند خود را نشان دهند.
به روایتی سوبژکتیویسم یا أصالت فاعل شناسا با اندیشه دکارت تأسیس می‌گردد و می‌تواند بهترین تبیین معرفت‌شناختی برای اومانیسم یا انسان‌مداری باشد. البته این یک رویکرد از این ماجراست.
)