موضوع این تحقیق، بررسی نسبت مراتب تشکیکی وجود و معقول ثانی فلسفی در فلسفه ملاصدرا می‌باشد. آیا در فلسفه ملاصدرا، میان حقیقیت ذومراتب وجود و منشأ انتزاع مفاهیم فلسفی، رابطه وجود دارد؟ آیا مطابق یا محکی‌عنه معقول‌های فلسفی از حیث وجود، دارای واقعیت مراتبی است؟ در پاسخ به پرسش‌های مزبور بر مبنای تفاضل وجود، این فرضیه که محکی‌عنه معقول‌های ثانی فلسفی، دارای یک نوع وجودند، به ثبوت می‌رسد. روش این تحقیق، توصیفی ــ تحلیلی از راه تحلیل مفهومی و گزاره‌ای است. مهم‌ترین نتایجی که این تحقیق به آنها دست یافته است، عبارت‌اند از: 1. از نظر ملاصدرا، در مفهوم وجود و نیز وجوب وجود، نسبت مفهوم به منشأ انتزاع آنها، مانند نسبت مفهوم ذاتی ایساغوجی و محکی‌عنه آن است؛ 2. ملاصدرا در معقول‌های فلسفی به مفاد هلیه مرکبه، علاوه بر ظرف اتصاف، ظرف عروض را در خارج ـ اعم از ذهن و عین ـ می‌داند و معقول ثانی فلسفی در فلسفه ملاصدرا چهره وجودی دارد؛ 3. به وزان مراتب تشکیکی وجود، محکی‌عنه معقول‌های فلسفی دارای یک نوع وجودند.
)