در مقاله حاضر، رابطه نفس و بدن ازدیدگاه فیلسوفان بررسی می‌شود. برای تبیین این رابطه، دیدگاه‌های گوناگونی ازسوی صاحب‌نظران ابراز شده است که به دوگروه عمده «وحدت‌انگاری» و «دوگانه‌انگاری» قابل تقسیم می‌باشد. در دیدگاه وحدت‌انگار، نفس و بدن یکیاند و دو کارکرد یک جوهر واحدند، درحالی‌که در دیدگاه دوگانه‌انگار، نفس و بدن دو جوهر مجزا و مستقل از یکدیگرند که هریک کارویژه خاص ِخود را دارند. دیدگاه دوگانه‌انگاری که سابقه‌ای به بلندای تاریخ فلسفه دارد، طرفدارانی جدی همچون افلاطون از متقدمان و دکارت از متأخران دارد. دراین‌میان غالب فیلسوفان مسلمان متمایل به دیدگاه دوگانه‌انگاری بودهاند که ابنسینا یکی از تئوری‌پردازان اصلی آن است. به این دلیل که نقدهای جدی به هردو دیدگاه وارد است، نمیتوان به‌صورت جدی یکی از نظریات را برگزید؛ هرچند دوگانه‌انگاری موجه به‌نظر میرسد.
)