نظریه اعتباریات، یکی از مسائل مهم فلسفه معاصر اسلامی می باشد که به وسیله علامه
طباطبایی مطرح شده است و یکی از ابداعات فلسفی ایشان به شمار می آید. ای ن نظری ه بر ای
حل بسیاری از مسائل اجتماعی کاربرد دارد و می تواند در حوزه حکمت عملی مورد بهره بردار ی
قرار گیرد. طبق نظر علامه طباطبایی، اعتباریات نوعی فعالیت معرفتی و خلاقی ت ذهن شبیه
اعمال تشبیه و استعاره در حوزه ادبیات است که براساس مبا نی معرفت ی و نی از های طبیع ی و
احساسی انسان شکل می گیرد. مفاهیم اعتباری با حقایق اجتماعی روابط گوناگونی دارد؛ از جمله،
مفاهیم اعتباری با علوم اعتباری رابطه دادوستد دوسویه دارند و هر دو باعث بسط یکدیگر
می شوند؛ چون میان مفاهیم اعتباری و اجتماعی پیوستگی وجودی برقرار می باشد؛ بنابراین رابطه
آنها نیز براساس معیارهای حقیقی است. در حکمت متعالیه، اصالت وجود و تشکیک در وجود به
عنوان مبنای وحدت در عین تفاوت و تفاوت در عین وحدت جهان و انسان مطرح شده است و
در این میان مفاهیم ماهوی ابزار شناخت انسان از جهان و مفاه یم اعتبار ی ابزار تأثیر گذاری
انسان بر جهان در قلمرو حکمت عملی به شمار می آید. مقاله حاضر به تبیین کیفیت پدی د آمدن
اعتباریات و نحوه رابطه آن با حقایق اجتماعی و کاربرد آن در حوزه حکمت عملی پرداخته است
)